Gry | 11 marca 2020

Co prawo mówi o oszustwach w grach online tzw. cheatach?

Oszukiwanie w grach posiada historię znacznie dłuższą niż sama elektroniczna rozrywka. Odkąd istnieją gry karciane, planszowe czy drużynowe, ludzie starali się oszukać ustalone reguły i w ten sposób nieuczciwie przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Takie zachowanie od zawsze było napiętnowane społecznie. Gry bowiem od początku polegały na rywalizacji z innym ludźmi i próby uzyskiwania przewagi w nieuczciwy sposób były czymś niepożądanym. Zwłaszcza gdy w grę wchodziły wartościowe nagrody. W momencie gdy stworzono najpierw komputer, a następnie gry umożliwiające rywalizację za jego pośrednictwem, ludzie wciąż szukali sposobu, aby grę oszukać. O ile podczas potyczki z komputerowym przeciwnikiem zachowanie takie nie przejawia praktycznie żadnej społecznej szkodliwości, to w sytuacji gdy rywalizacja odbywa się z drugim graczem oszukiwanie stało się czymś nieakceptowalnym.

Oszuści w grach komputerowych a prawo

Prawdopodobnie doczekaliśmy czasów, w których oszustwa w grach staną się sankcjonowane karnie. Oczywiście nie chodzi tutaj o oszukiwanie polegające na użyciu danego kodu podczas samotnej rozgrywki dla jednego gracza, a o oszustwa we wspomnianej rywalizacji online z innymi graczami.

Należałoby jeszcze wyjaśnić, na czym takie oszustwa mogą polegać. Dla przykładu w popularnym e-sportowym tytule – Counter Strike – naprzeciw siebie stają dwie drużyny złożone z graczy obserwujących akcje z punktu widzenia swojej postaci (FPS – first person shooter). Gracz posiada pełną kontrolę nad swoim wirtualnym awatarem, porusza się i namierza cel oraz stara się wyeliminować przeciwników. Precyzja celowania pozwala na uczciwą rywalizację oraz na wypracowanie sobie znacznej przewagi poprzez długie treningi i doświadczenie. Nieuczciwi gracze stosują natomiast specjalne programy (tzw. hacki), które sprawiają, że widzą przez ściany (wallhack) lub program sam namierza cel na wroga (aimbot) itp. Takie działania zakłócają uczciwą rozgrywkę a stawka jest duża. Przykładowo w zawodach Counter-Strike: Global Offensive z serii Major League gracze zazwyczaj rywalizują o nagrodę łącznie przekraczającą milion dolarów.

Dość oczywisty jest kraj, który przeciera szlaki w wprowadzaniu regulacji prawnych penalizujących oszukiwanie w grach komputerowych. Chodzi oczywiście o Koreę Południową – istną kolebkę e-sportu i gier online. To właśnie w niej wprowadzono pierwsze sankcje za oszukiwanie w elektronicznej rywalizacji. Ktoś, kto tworzy hacki do gier online, może zostać w tym kraju skazany nawet na 5 lat więzienia lub na 43 tysiące dolarów grzywny. Jeden z twórców hacka do popularnej sieciowej gry Overwatch został skazany przez południowokoreański sąd na rok więzienia i dwa lata nadzoru. Hacker na swoim programie zarobił ok. 180 tys. dolarów, co sprawia, że proceder jest dość zyskowny. Jednak wraz z nowym prawem w Korei – również ryzykowny. Czy inne kraje pójdą w ślad za Koreą? Czas pokaże. 

Jeśli jesteś zainteresowany pomocą prawną i bezpłatną wyceną skontaktuj się z nami. Kancelaria prawna Kraków.

Reszta świata

W pozostałych krajach – w tym w Polsce – jak na razie jedyne kary, na jakie można się narazić, oszukując w grach online, to te wynikające z regulaminu danej gry czy zawodów. A te wbrew pozorom mogą pójść znacznie dalej ponad zablokowanie możliwości gry (tzw. ban). Przekonał się o tym pewien obywatel USA, który stworzył narzędzie Elusive umożliwiające oszukiwanie w grze sieciowej GTA Online. Po przegranej batalii sądowej musi zapłacić 150 tys. dolarów producentowi gry Take-Two Interactive oraz pokryć honorarium prawnika w wysokości 67 tys. dolarów. Wszystko to za sprawą naruszenia praw autorskich oraz warunków regulaminu owej gry, który de facto jest umową zawieraną między graczem a producentem gry. Jak wiemy, umowa taka nie może stać w sprzeczności z przepisami prawa, ale jej legalne założenia są dla stron wiążące. Również te związane z odpowiedzialnością odszkodowawczą. Podobnie jak ma to miejsce z warunkami licencji na grę, jakie udziela nam producent, a które akceptujemy, grając w daną produkcję.

Według polskiego prawa, łamiąc regulamin, łamiemy postanowienia łączącej nas z producentem gry umowy, a więc narażamy się na odpowiedzialność odszkodowawczą na podstawie art. 471 Kodeksu cywilnego: 

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Chociaż na pierwszy rzut oka, z brzmienia tego przepisu wydaje się nie wynikać żaden związek z łamaniem zaakceptowanego przez nas regulaminu, to należy pamiętać, że regulamin to umowa, a więc akceptując go – zobowiązujemy się do jego przestrzegania. W takiej sytuacji jasne jest już, że jeśli w wypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania powstanie dla producenta gry szkoda, będziemy musieli ją naprawić na mocy tego przepisu.

Podsumowanie

Gry wideo stają się powoli kolejną gałęzią społecznie akceptowalnej rywalizacji na wysokim poziomie, tak jak miejsce to wywalczył sobie squash, skateboarding czy breakdance. A w rywalizacji nikt nie chce zostać pokonany przez nieuczciwego przeciwnika. Nagrody wygrywane podczas turniejów e-sportowych potrafią być tak samo realne jak te, o które zawodnicy walczą podczas innych zawodów – obostrzonych przecież licznymi normami prawnymi, jak chociażby ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie. Podczas zeszłorocznego turnieju The International Dota2 Championships pula nagród przekroczyła 30 mln dolarów. Wydaje się więc, że kwestią czasu jest pojawienie się norm prawnych nakładających sankcje na nieuczciwych graczy i to nie tylko tych uczestniczących w turniejach, ale również niszczących zabawę przeciętnym graczom w zwykłych grach online.

Jeśli jesteś zainteresowany pomocą prawną i bezpłatną wyceną skontaktuj się z nami. Radca prawny Kraków